filmlerden dizilerden tv de sinemada aklınızda kalan replikleri hatırlıyormusunuz bakalım
-güzel oldugunuz kadar küstahsiniz da.
-annecigim, ben bu amcayi cok sevdim. ona baba diyebilir miyim?
-bana annemi tekrar anlatir misin babacigim?
-senin annen bir melekti yavrum.
-üstlendigin vazife çok mühim mustafa, bu görevi layikiyla yapacagindan eminim.
-neden agliyorsun annecigim?
hayir yavrum aglamiyorum. gözüme toz kaçti.
-benim de senin yaslarinda bir oglum vardi evladim.
-seni sevmiyorum, seninle oyun oynadim, bunu anlamadin mi hala. ( aktor veya aktrist amansiz
bir hastaliga -genellikle ince hastaliga- tutuldugu zaman sevgilisine soyledigi ilk cümle.)
-annen sen dogarken öldü yavrum.
-n'olur gerçegi söyleyin doktor yasayacak miyim?
-o kizla evlenirsen, seni mirasimdan mahrum, evlatliktan menederim.
-nayir necla, n'olamaz.
-hayir siz kovmuyorsunuz, ben vazifemden istifa ediyorum.
-tanrim, bu resim... bu resim...
-ben fakir bir gencim, sen ise zengin bir fabrikatorun kizisin.
-biz ayri dünyalarin insaniyiz.
-evlenince pembe pancurlu bir evimiz olacak.
-aman allahim, ne kadar mesudum.
-hayir.. durun..! kemal suçsuzdur.. aradiginiz suçlu benim !
-bizim bu dünyada yasamaya hakkimiz yok mu be hakim bey abicim. ha?
-bu ses.. bu ses.. olamaz, git.. git buradan..
-vücuduma sahip olabilirsin ama ruhuma asla.
-ben kör bir gencim, hayatimi keman çalarak kazanirim. rica ederim duygularimla oynamayin.
-sen arkadasimin askisin.
-sizi ebediyete kadar bekleyecegim.
-lütfen haddinizi biliniz.
-metanetinizi muhafaza ediniz. tanridan ümit kesilmez.
-tanrim ne kadar bedbahtim.
-bana yillar önce çilgincasina sevdigim bir kadini hatirlattiniz...
-babanin kanini yerde koma ogul.
-iste bana yazmis oldugun ask dolu mektuplar. meger hepsi yalanmis. al bunlari.
-hayir tamer... olaylar sandigin gibi degil.
-fakirsin sen.. fakir.. fakir..
-beni paranla satin alabilecegini mi sandin?
-bu resimdeki amca kim anne
-sen kaç yigidim, ben onlari oyalarim.
-hayir.. hayir.. tertemiz hislerimle oynadin benim.
-biliyordum.. ölmedigini biliyordum rifat.
-oh ne saadet.
-yavrum istanbul sana neler etmis?
-saadet dolu yuvamiza kara bir gölge düsürdün.
-bizim gibi insanlar serefleri icin yasarlar, namuslari icin ölürler. ama sen bunu anlayamazsin.
-ben artik yarim bir insanim.
-demek ikimiz de ayni kadini sevdik.
-olmadi neriman, yapamadim.. seni unutamadim.
-n'allahim...sen sen ...bu ses n'olamaz...
sizin hatırladıklarınız neler ?
Anasayfa 
