Beni göge gelin edin...

Beni yollara savurun
faydasız çamurlara resmedin yüzümü

düşlerimi düş
hüznümü hüzün olmaktan çıkarın..

bir sokak başına
hiç yaşamamışçasına kaygısızca bırakın
gecenin karanlığına çömeleyim öylece..

söndürün yıldızları
hasret ışıkları yanmadan gözlerimde
yazına tutsak gecede öylece kalayım
ölüme sesiz yönünden bakayım..

alın beni
göğe gelin edin
tüm şairleri toplayın düğünüme
şiirler okunsun buğulu tok seslerle
görülmemiş duyulmamış denilsin,
dünya ağlasın telli duvaklı
y a l n ı z l ı ğ ı m a

ay ağlasın arkamdan
gelinine ağıtlar yaksın
şiirler yazılsın beyaz yüzüme
beni s o n s u z yapın..

sonra
denizlere yolcu edin beni
arkamda bıraktığım her limanda
yorgun gemiler kalsın
iyot kokusuna sinsin çığlıklarım
ya son olsun bu gidiş
ya da ö l e y i m..

gökyüzüne salın beni
kanatlarıma umut takın
sonra gelin konuşun benimle
sessiz ve dingin olun..
umut serpeyim usulca
sığındığınız kıyılara

ve beni
yağmurlu bir günde
şimşek yapın.. alın

b i r
ş a i r i n
d ü ş l e r i n e
ç a k ı n...