Hiç Bu kadar Korkmamıştım Sevgilim...
Taki Beni Yalnız,Çaresiz Ölümle baş başa Bırakana kadar...
Şimdi Gece ' nin Sessizliğini,Sensizliğini içime Gömüp,
Yalnızlık Duvarına bir çizgi atıp,Hayatın Şah Damarında dolaşmaya devam etmeliyim.
Hastası oldum Gidişinin...
Müptelası oldum Yokluğunun...
Yürek Yağmuruna Tutuldum
Kalbinin Şimşekleri üzerime çakıyor
O an Acını değil,Yokluğunda Üşümeyi Hissediyorum Gözbebeğim.
Yokluğunda Üşümeyi...
Şimdi Ellerimde Yalnız Büyük bir Boşluk var
Sensizliğin Boşluğu...
Bunların Azâbını Ben çektim,Hesabımı Kendime verdim
Yüreğime Gitme ' nin Hesabını Sen ver,Yüreğime Sen Anlat,Yüreğime Sen Söz Geçir.
Anasayfa 
